Τερματίζοντας μια σχέση: οι 4 φάσεις του χωρισμού.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους αποφασίζουμε να τελειώσουμε μια σχέση… Η διαδικασία είναι σχεδόν πάντα χρονοβόρα, με προβληματισμούς, αλλαγές, ψυχοφθόρες και στενόχωρες καταστάσεις, αλλά το τέλος είναι και μια νέα αρχή!
Ας δούμε λοιπόν τι φάσεις περνάμε πριν και μετά από ένα χωρισμό:
1. Ενδοψυχική φάση
Ο όλος προβληματισμός «να χωρίσω ή όχι», συμβαίνει μόνο μέσα μας! Συχνά έχουν προηγηθεί διαφωνίες, τσακωμοί, απογοήτευση, προσπάθειες να εξηγήσουμε και να κατανοήσουμε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έτσι στην ενδοψυχική φάση σκεφτόμαστε τα στοιχεία που μας ενοχλούν στη συμπεριφορά του συντρόφου, αξιολογούμε την επάρκειά του στο ρόλο που εκπληρώνει, σκεφτόμαστε τα θετικά και τα αρνητικά του τερματισμού της σχέσης, αντιμετωπίζουμε το δίλημμα να εκφράσουμε ή να απωθήσουμε τη δυσαρέσκειά μας. Συχνά αποφασίζουμε να μοιραστούμε κάποιες από τις σκέψεις μας και «προειδοποιούμε», είτε με λόγια, είτε με τη συμπεριφορά μας, ότι ο χωρισμός είναι κοντά…
2. Δυαδική φάση
Έχουμε ήδη ξεκαθαρίσει τους λόγους για τους οποίους χωρίζουμε και θεωρούμε την απόφασή μας δικαιολογημένη. Έτσι αντιμετωπίζουμε το σύντροφο και συζητάμε μαζί τη μέχρι τώρα πορεία της σχέσης, τα θετικά και τα αρνητικά της, τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να υπάρξει άλλη παράταση. Αποφασίζουμε λοιπόν να χωρίσουμε. Κάποιοι άνθρωποι όμως νιώθουν άβολα σε αυτή τη φάση και προτιμούν να αποφεύγουν τις συζητήσεις. Ίσως από αδυναμία ν’ αντιμετωπίσουν τα συναισθήματα και τις πιθανές πιέσεις από τον πρώην σύντροφο, ίσως από φόβο μήπως ξαναβρεθούν εγκλωβισμένοι μέσα στη σχέση, ίσως γιατί δεν θέλουν να πουν τον πραγματικό λόγο, ή όλες τις παραμέτρους της απόφασης. Όσο κι αν κάτι τέτοιο μας κάνει να νιώθουμε άσχημα, η ουσία είναι μία: αρκεί ο ένας από τους δύο να μην θέλει πια.
3. Κοινωνική φάση
Αρχίζουμε να συζητάμε και να σχολιάζουμε την πορεία και τον τερματισμό της σχέσης με φίλους και γνωστούς. Ενώ στις προηγούμενες φάσεις μοιραζόμαστε τα γεγονότα και τις σκέψεις με κάποιον «κολλητό», τώρα ανοιγόμαστε περισσότερο. Αυτό μπορεί να σημαίνει πως προσπαθούμε να απαλύνουμε το συναισθηματικό φορτίο, αλλά συχνά είναι και ένα ξεκάθαρο σημάδι πως έχουμε ήδη απομακρυνθεί αρκετά από την πρώην σχέση. Αν έχουμε κοινό κύκλο ή υποχρεώσεις με τον πρώην σύντροφο (π.χ. παιδιά, συγγενείς, κοινούς φίλους, συνεργάτες), αποφασίζουμε πώς θα συμπεριφερόμαστε στο εξής στον κοινωνικό περίγυρο. Αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε την επίδραση του χωρισμού στις κοινωνικές μας σχέσεις. Στην κοινωνική φάση κάνουμε και νέα ξεκινήματα: συνάπτουμε νέες σχέσεις, ή επιδιώκουμε νέες παρέες και δραστηριότητες.
4. Οριστική φάση (ανάκαμψης)
Έχουμε πλέον αποδεχτεί ότι ο χωρισμός ήταν αναπόφευκτος. Μπορούμε να θυμόμαστε με ψυχραιμία την πορεία της πρώην σχέσης και έχουν υποχωρήσει τα δυσάρεστα συναισθήματα. Κάνουμε μια ρεαλιστική αξιολόγηση των θετικών και των αρνητικών, καθώς και ουσιαστική αυτοκριτική. Μπορούμε να μιλάμε με άνεση για το γεγονός του χωρισμού. Δεν αποφεύγουμε καταστάσεις που μας θυμίζουν την προηγούμενη σχέση, ούτε όμως επιδιώκουμε να ξαναζήσουμε τις ίδιες στιγμές, ή στα ίδια μέρη. Απλά φερόμαστε ακομπλεξάριστα και δεν κουβαλάμε άπειρα απωθημένα, εστιάζοντας στα νέα πρόσωπα της ζωής μας. Ασχολούμαστε με νέες σκέψεις, συναισθήματα, δραστηριότητες και παγιώνουμε τυχόν νέες σχέσεις.
Ας ελπίσουμε λοιπόν πως η νέα μας αρχή γίνεται σε καλύτερη βάση!
© ΤΖΙΝΑ ΧΟΝΔΡΟΥ, Μ.Sc.
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Δημοσιεύτηκε στις 02-07-2016, στον ιστότοπο www.tsemperlidou.gr.