Είναι εύκολα κατανοητό γιατί οι κακοί άνθρωποι είναι κοινωνικά ανεπιθύμητοι, καθώς έχουν ενοχλητικές ή και καταστροφικές συμπεριφορές.
Και οι πολύ καλοί όμως (ευγενικοί, συμπαθητικοί, χαμογελαστοί, βοηθητικοί κ.λπ.) μπορεί να έχουν προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις.
Η καθηγήτρια ψυχολογίας Dr. Susan Krauss Whitbourne μας λέει ότι οι άνθρωποι είναι δύσπιστοι όταν συναντούν κάποιον «πολύ καλό» (…για να είναι αληθινός). Σκέφτονται πως ίσως κάτι κρύβει, κάτι θέλει να ζητήσει, θα φανεί αργότερα το αληθινό κίνητρο και η πραγματικότητα κ.ά.
Στην ψυχολογία, οι «πολύ καλοί» έχουν υψηλό σκορ στο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας «Προσήνεια». Αυτό σημαίνει ότι είναι άτομα που δείχνουν εμπιστοσύνη στους άλλους και νοιάζονται για τις ανάγκες των άλλων, δείχνουν κατανόηση στα προβλήματα τους, είναι βολικοί και συγκαταβατικοί, ευχαριστιούνται εύκολα, είναι συνεργάσιμοι, τους διακρίνει απλότητα, αμεσότητα, μετριοφροσύνη.
Το θετικό είναι πως οι άνθρωποι με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πολύ καλοί σύντροφοι. Επικοινωνούν αποτελεσματικά, εμπιστεύονται και νιώθουν ικανοποίηση από τη σχέση – συστατικά πολύ σημαντικά για μια σχέση ζευγαριού.
Το αρνητικό είναι πως είναι πιθανό να αποφεύγουν την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση. Έτσι τα προβλήματα χρονίζουν και συσσωρεύονται και μακροπρόθεσμα μπορεί να δημιουργηθεί αποξένωση.
Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους τομείς, όπως η εργασία. Η τάση να είναι κάποιος συνεργάσιμος και βολικός, μπορεί να δημιουργεί ευχάριστο κλίμα, αλλά αν όλοι είναι «πολύ καλοί», μπορεί τελικά η δημιουργικότητα κι η αποτελεσματικότητα μιας ομάδας, να μειωθεί αντί να αυξηθεί! Επίσης οι «πολύ καλοί» μακροπρόθεσμα νιώθουν μικρότερη ικανοποίηση από την απόδοση και την εργασία τους.
Το δίδαγμα είναι:
Μην φοβάστε την αντιπαράθεση, τη διαφωνία, την αμφισβήτηση, ή την έκφραση ενός (δικαιολογημένου) θυμού κι εκνευρισμού. Και στις προσωπικές σας σχέσεις, μην καταπιέζεστε συστηματικά προκειμένου να ικανοποιηθεί ή να βολευτεί ο σύντροφος. Αυτό χρειάζεται προσοχή ειδικά όταν παίρνετε σημαντικές αποφάσεις (π.χ. αγορά ενός σπιτιού), ή μοιράζετε τις υποχρεώσεις (π.χ. κατανομή οικιακών εργασιών & ανατροφή παιδιών).
© ΤΖΙΝΑ ΧΟΝΔΡΟΥ, M.Sc.
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ